5 technologii, które zmieniają sale wykładowe na świecie

Nauka zdalna okazała się nową rzeczywistością, z którą muszą zmierzyć się uczelnie wyższe, wykładowcy i studenci. Dzięki nowoczesnym rozwiązaniom technologicznym, może się też okazać, że ten system będzie na tyle wygodny, by na stałe zastąpić tradycyjne nauczanie choćby w niektórych obszarach. Już nie musisz tracić czasu na dojazdy, a „okienka” między wykładami możesz spędzić w domu lub inwestując czas i energię w rozwój zainteresowań czy wiedzy. Gdyby tylko zajęcia wyglądały jak z filmów o świecie przyszłości, a łącze stale się nie zrywało, to można by rzec, że jest idealnie! Poznaj 5 technologii, które zmieniają obraz współczesnej szkoły wyższej.

Konieczność przeniesienia zajęć z sal wykładowych do sieci wymusiła na pracownikach naukowych i studentach wiele zmian przynoszących nieoczekiwane skutki. Mówi o tym szeroki raport dr Marty Klimowicz i projektu SpołTech „Polskie uczelnie w czasach pandemii”. Większość uczelni w Polsce i na świecie zaczęło działać w sposób hybrydowy, łącząc zajęcia online z tymi, które wymagają spotkania studentów i wykładowców, np. artystycznych. Jakie zmiany zauważyli badacze?

Nie chodzi jedynie o sprawy techniczne, ale sposoby na przyciągniecie uwagi grupy osób siedzących przy monitorach. Okazuje się, że jest to o wiele trudniejsze, niż w przestrzeni sali wykładowej. Prowadzący musieli przestawić się z formy podawczej, czyli standardowych wykładów, na formułę warsztatową, projektową. Zaczęli też wykorzystywać możliwość ciągłego dostępu do sieci, np. proponując wyszukiwanie informacji w Internecie. Stosują też więcej treści multimedialnych lub angażujących poprzez grywalność, np. quizy i ankiety. Oprócz nacisku na rozwój wiedzy w danej dziedzinie zaistniała konieczność doszkalania w sferze umiejętności dydaktycznych. Postawiono także na bezpośredni kontakt ze studentem na czatach i wirtualnych dyżurach.

Nowoczesna sala wykładowa to już nie tylko pomieszczenie z krzesłami, tablicą i przestarzałym rzutnikiem. Zaczęto inwestować w nowoczesne rozwiązania, które polepszają kontakt i połączenie w formie zdalnej. W tym celu potrzebne były mikrofony, komputery z kamerkami i doskonałe połączenie z siecią. Silnie ujawnił się więc problem wykluczenia cyfrowego wykładowców i studentów, którzy nie mieli dostępu do sprzętu umożliwiającego naukę.

Okazało się też, że niezbędny jest także wydajny dostęp do sieci. Takie łącze zapewnia np. nowoczesna sieć komórkowa Orange Flex z pakietem 45 GB Internetu. Można się z nim dzielić ze znajomymi i – przykładowo – udostępnić Internet koledze z wirtualnej ławki, któremu właśnie skończyły się gigabajty w połowie wykładu. Wiele rządów zapewniło szkołom znaczne fundusze na przygotowanie sal wykładowych i klas do przejścia na model hybrydowy, czyli połączenie nauki online i stacjonarnej. Celem było zapewnienie studentom i uczniom bezpiecznego powrotu do nauki w szkole zamiast w domu, i przygotowanie na podobne sytuacje w przyszłości – przykładem może być amerykański CARES Act.

W ramach zdalnych kampusów proponuje się prowadzenie zajęć i wykładów online przez połączenia audio lub video, e-mailem, a także na różnych platformach. Mogą się one odbywać w czasie rzeczywistym, czy też być nagrane i potem odtwarzane do woli. W czasie rzeczywistym organizuje się kolokwia, a nawet egzaminy. Jeśli tylko to możliwe, w większości jednak odbywają się one w normalnym trybie (DGP 233/2019).

To dzięki nim nauka mogła być kontynuowana nawet podczas lockdownu spowodowanego pandemią COVID-19. Aplikacje takie jak Zoom, Microsoft Teams czy Google Meet pozwoliły na wirtualne spotkania, kiedy każdy był zamknięty w czterech ścianach swojego domu. Pokazało to, że taka forma nauczania jest możliwa i w niektórych przypadkach nawet wygodniejsza dla studentów oraz wykładowców. To, co kojarzyliśmy raczej z rozmową z rodziną mieszkającą w innym mieście lub za granicą, ewentualnie z konferencjami biznesowymi, przeniosło się do szkół i na uczelnie. Okazało się nawet, że nie ma zbytnich ograniczeń, ponieważ Zoom umożliwia połączenie nawet ze 100 osobami w wersji darmowej i aż 1000 w wariancie płatnym. Spotkania internetowe okazały się tak atrakcyjne, że wyszły poza ramy uczelni. Stąd popularność serwisów podobnych do Discorda, które umożliwiają kontakt i dzielenie się wiedzą oraz doświadczeniem nie tylko z grupą szkolnych kolegów, ale też z osobami, które podzielają nasze pasje. W ten sposób można udostępniać innym notatki, fragmenty tekstów, a także wspólnie rozwiązywać zadania czy wymieniać się spostrzeżeniami.

Miesiące nauki zdalnej pokazały również, że wykładowcom nie zawsze wystarczają standardowe rozwiązania dostępne w ich – często przestarzałych – laptopach. Zwykłe kamery i mikrofony nie są na tyle wydajne, aby obraz i dźwięk dotarły w doskonałej jakości do kilkudziesięciu studentów. Z pomocą przychodzą nowoczesne, inteligentne kamery, które śledzą ruch użytkownika. Mają one często wbudowane dobrej jakości (podwójny, potrójny, poczwórny, a nawet lepszy) mikrofon, wyłapujący dźwięki z różnych odległości. Najbardziej zaawansowane modele odsiewają uciążliwy szum od tego, co ważne i co powinno rzeczywiście zostać przekazane dalej. Ponadto obraz może być przekazywany nawet w jakości 4K. Trzeba jednak pamiętać, że strumieniowanie go w ten sposób wymaga niezwykle szybkiego łącza internetowego, dlatego wiele uczelni inwestuje w routery 5G. Zerknij do oferty Orange Flex i znajdź idealny sprzęt dla siebie!

5G to kolejna generacja Internetu po popularnej LTE i 4G. Zapewnia szybkie, niemal natychmiastowe połączenie i niespotykany dotąd poziom prędkości przesyłania oraz pobierania danych. To brzmi jak coś, co zostało wręcz stworzone na potrzeby naukowych wideokonferencji. Obecnie jeszcze niewiele krajów ma dostępne komercyjne łącze 5G i jedynie niektóre instytucje edukacyjne decydują się na inwestycje w router, który będzie w stanie je obsłużyć. Można się jednak spodziewać, że nowa generacja Internetu będzie pojawiać się coraz częściej na uczelniach na całym świecie. Studenci mogą poprawić jakość odbioru, dzięki dostępowi do wygodnej w użyciu usługi w użyciu Orange Flex, która zapewnia łączność 5G.

Niektórym wykładowcom trudno przyzwyczaić się do nowych realiów i tego, że nie tylko nie mają dostępu do klasycznej tablicy, ale muszą obsługiwać jednocześnie wiele urządzeń oraz systemów. Jak połączyć prowadzenie wykładu, angażowanie studentów, sprawdzanie wiedzy z dbaniem o połączenie przez wideokonferencję, dostęp do łącza, ustawienia mikrofonu i kamery? Zaprojektowane specjalnie dla sektora edukacyjnego interaktywne płaskie panele („interactive flat panel”), zwane również interaktywnymi tablicami, to jedno z urządzeń, które zrewolucjonizowało sale wykładowe. Wyobraź sobie tablet wielkości ściany lub projektor, który działa bez komputera, jest dotykowy, a widoczność obrazu nie zależy od oświetlenia pomieszczenia. Stojąc przed nim, nie zakłócasz przesyłanego obrazu, nie jest on też wyświetlany na Twoich plecach. Brzmi jak spełnienie marzeń nowoczesnego wykładowcy.

Tego typu urządzenia bazują na oprogramowaniu Android, czyli tym samym co telefony i tablety. Oznacza to, że wykładowca ma dostęp do stron internetowych oraz większości aplikacji, które można znaleźć też w urządzeniach mobilnych. Tablice interaktywne nie wymagają podłączenia komputera. Z jakością 4K, wielkością do 86” oraz dużo lepszą jasnością niż ta, którą oferują projektory, obraz wyświetlany na tablicy widać dobrze z każdego miejsca na mniejszych salach wykładowych. Dzięki możliwości prowadzenia wideokonferencji, materiały można wyświetlić bezpośrednio na swoim komputerze. Niektóre modele pozwalają też na wspólne uczestnictwo w zajęciach poprzez tryb współpracy: funkcja ta umożliwia studentom dodawanie notatek i edycję tablicy. Wszystko można też nagrać i wysłać studentom.

Wirtualna rzeczywistość może kojarzyć się z filmami typu Matrix lub czystą rozrywką, jednak zrewolucjonizowała zajęcia artystyczne i techniczne na wielu uczelniach. Dzięki niej studenci malarstwa i rzeźby mogą pracować nad dziełami sztuki 3D bez wykorzystywania klasycznych materiałów plastycznych, a przyszli architekci uzyskać bardziej wiarygodną wizualizację swoich projektów. Ponadto, tworząc model 3D w skali 1:1, mogą sprawdzić, jak będzie prezentował się w kontekście przestrzeni i najbliższego otoczenia. Skorzystają także konstruktorzy, którzy w wirtualnej rzeczywistości mogą pracować nad budową nowych maszyn.

Ostatnie lata pokazują, że rozwój technologii to nie tylko zagadnienie interesujące pasjonatów, a nowe rozwiązania są dostępne dla każdego i powinny być popularyzowane. Może się przecież okazać, ze zdalne nauczanie, praca na home office czy wideokonferencje to nasza nowa rzeczywistość, a stare nigdy nie powróci. Studia wyższe, jako miejsce przygotowujące do znalezienia pracy na współczesnym rynku, powinny stawiać więc na rozwój kompetencji przyszłości.